Kan damarlarýnýn daralmasýna yol açan bir maddenin (anjiyotensin 2) üretimini bloke eden ilaçlardýr. Bu olay, kan damarlarýnýn direncinde düþme oluþturarak kanýn akýþýný kolaylaþtýrýr. Günümüzde oldukça sýk kullanýlmaktadýr (coversyl, kaptoril, rilace, delix, zestril, enapril, monopril, gopten, inhibace vb).

Kullanýlýþý: 1,4-dihidropiridin grubu kalsiyum kanal blokörü, hipertansiyon tedavisinde kullanýlan ve gravimetrik olarak bu grupta en güçlü olan ilaçtýr. Nifedipin'e göre uzun, amlodipin'e göre ise kýsa süreli etkilidir. Gruptaki diðer ilaçlardan farklý olarak, kronik isradipin tedavisi kalp hýzýnda artýþa neden olmaz.

Verapamil ve diltiazem ise nondihidropridin grubu olup, doðrudan miyokarttaki L tipi kalsiyum kanallarýný ve kardiyak ileti sistemini etkiler. Verapamil ve diltiazem sinoatrial ve atrioventriküler nod iletimini baskýlayarak, miyokardiyal kontraktiliteyi ve periferik vasküler rezistansý azaltýr.

L-tipi kalsiyum kanallarý, uzun süredir kardiyak miyo- sitlerde Ca2+ regülasyonunun ve kasýlmanýn önemli bir bileþeni olarak bilinirler. L-tipi kalsiyum kanallarýnýn blokerleri ve aktivatörleri dâhil olmak üzere çok sayýda küçük moleküllü modülatörü keþfedilmiþtir.