Haça Dağı seni yenmeye geldim!

Hocalı şehitlerini anmak amacıyla bir hafta sonumu Nahçıvan Özerk Cumhuriyeti'ndeki Haça Dağı tırmanışına ayırdım. Daha önce hiç tırmanış yapmadım ve farklı şehirlerinden bir araya gelen 25 dağcıyla bu zorlu yolculuk için hazırlıklarımı yaptım. Gal köyünden başlayan yolculuğumuz 2 bin 426 metrelik Haça Dağı’nın zirvesinde son buldu… Bu görkemli dağa tırmanan ilk Türkler olduk. İşte Haça Dağı tırmanışımın ilginç hikâyesi…

Farklı farklı şehirlerden çıkıp tüm hava muhalefeti ve tüm zorluklara rağmen Iğdır'da bir otelde toplanmayı başardık. Benim için bir bilinmez, bir karadelik… Geçen ay Kars gezim sırasında İshakpaşa'yı ziyaretim ve orada bir taksiye binmem sonucu başlayan bu masalda en acemi benim sanırım. Azerbaycan'a gideceğiz ve Haça dağına tırmanacağız. Nahçıvan'ı geziceğiz…

Sabah erkenden kalkıp önce vize işlemlerimizi halletmek için Iğdır'da bulunan konsolosluğa gidiyoruz. Pasaport işlemlerimiz kısa sürede sonuçlanınca hemen yola koyuluyoruz. Dilucu sınır kapısı Iğdır'a çok uzak değil. Pek çok işlem defalarca pasaport kontrolü ve Nahçıvan Özerk Cumhuriyetindeyiz.

Hep şarkılardan duyduğumuz Azericeyle tanışmam çok hoş bir anı benim için. Akşam Nahçıvan Türk konsolosumuz Nihat Erşen bizim için yemek daveti veriyor. Onurlanıyoruz, gururlanıyoruz. Dağcılar erkenden uyuyor çünkü sabah 5’de kalkacağız.

Azerbaycan bize göre bir saat ileride. Sabah beşte kalkıp bizim için hazırlanan kahvaltı sonrası yoldayız. Kapkaranlık bir yolculuktayız. Nasıl bir bilinmeze gittiğimi bilmeden bu karanlıkta nereye nasıl yürüyeceğimizi bilmeden gidiyorum.

Kendimi hiç tanımadığım insanlara emanet ettim. Sabah şafak sökmeye başladığında uzaktan tüm heybetiyle Haça Dağı gözüküyor. Her yer gölge ancak Haça'ya nasıl bir güneş vurduysa pırıl pırıl... Haça'ya tırmanan ilk Türk dağcılarız ve ben dağcı bile değilim. Bu masalımda dağa tırmanıyorum sadece o kadar. Deniyorum…

Ne kıyafetim ne halim ne tavrım bir dağcı. Gal köyünden başlayan yolculuğumuz zirvede son bulacak. Köyde 17 öğrenci 20 tane öğretmen var. İlk başta kendimiz çıkacaktık ancak Gal köyünden Kerim düştü bizim önümüze ve de ne iyi yaptı. Sabahın ilk ışıklarıyla birlikte başladık yürümeye.

İndik çıktık, ‘çarşak’ dedikleri bastığınızda kayan taşlardan baya bir tırmandık. Çoğu zaman emekleyerek çıktığım da oldu, duvar gibi kayalara ellerimle tutuna tutuna çıktığım da... Dağcılar ciddi, gergin, agresif...

Onlarda bir bilinmeze gidiyor. Tırmanışımız 7,5 saat sürdü ama ne tırmanmak. 26 Şubat’ı yaşıyoruz. Hocalıda masum canların katledişini unutmadığımızı göstermek, unutmamak, unutturmamak için yollardayız. Teknik dedikleri bir hayli zor bir tırmanışmış bu. 7,5 saatin sonunda zirvedeyiz.

Benim içim bir ilk. O duvar gibi kayalık dağa nasıl tırmanacağımızın merakı, kendimle olan savaşımdan galip zirvede Ağrı dağını seyrediyorum. 2 bin 426 metredeyiz. Aslında Haça'nın adı İlandağ. Rivayete göre Hz. Nuh'un gemisinin altı ilk olarak suyun altında bir kayaya sürtünerek geçmiş. Hz. Nuh demiş ki “Ne ağır dağdır”. Dağın adı Ağırdağ (Ağrı dağı) kalmış.

Ondan sonra yarıklı bir kaya parçasının da üzerinde geçmiş. Hz. Nuh yanındakilere demiş ki “İnanın ki dağdır”. Buraya önce İnandağı denmiş sonradan İlandağı olmuş. Efsane böyle ve ben bu efsanenin tam ortasındayım. Zirve yüksek, zirve yalnız ve gururlu…

Bayrağımız, ‘Hocalı katliamı’ pankartlarımızla başarmanın azmin zaferi birbirine karışıyor. Başardık ve sesimizi herkes duyacak. Yukarı çıkarken susturmaya çalıştığım zaman zaman dile getirdiğim "Ben buradan nasıl ineceğim" gerçeğiyle yüz yüzeyim ama çıkıştan daha kolay oluyor. Dört saatlik bir inişten sonra şafakla başlayan, gece karanlığında son bulan bir gün…

Hiç bu kadar yorulduğumu hatırlamıyorum. Son düzlükte artık bacaklarım beni çok zor taşıyor. Herkes iyi, herkes başarmanın mutluluğuyla araçlara doluşuyor. Tarihte ilk defa Türk dağcılar Haça'ya tırmandı ve ben oradaydım. Onlarla birlikte ben de bunu başardım. Kimse daha önce tırmanmadığıma inanmasa da bu benim için bir ilkti. Normalde çıkamamam, kusmam gerekirmiş. Sabah Nahçıvan'ı gezmek üzere otelden ayrılıyoruz.

İlk durağımız Ashab-ı Keyfh yedi uyurlar mağarası. Yaşlı bir teyze gördüm. Girişteki küçük bir mağarada ağlayarak dua eden, taşlara dokunan ve dönüşte ayakkabıları elinde çorapla inen… Her yer kar buz.

Burası kutsal bir mekân, dağ taş çok heybetli. Dilek tutacağınız yerler var. Daha sonra Nahçıvan kalesine yani Köhne Kala'ya gidiyoruz. Nuh Peygamberin türbesi burada. Türbenin duvarlarında Nuh Tufanı hakkında Kuran’dan alıntılar ve Haça Dağı’nda bulunanların fotoğrafları sergileniyor.

Bizimde fotoğrafımız buraya asılacak demektir. Nuh peygamberin türbesinde camekanlı bir bölüm var, orada olduğu düşünülerek üstüne bu türbe yaptırılmış.

Bizler Haça'yı fetheden dişi aslanlardık. Başarının ardından mutluluğu, zafer sarhoşluğunu fazlasıyla hak ettik…